مقایسه ویژگی های سیگنالی با استفاده از الگوریتم اصلاح شده dtw در مسئله تصدیق امضای پویا

تاکنون روش های بسیاری برای براورد میزان شباهت یا اختلاف سیگنال های زمانی معرفی شده اند. الگوریتم dtwاز جمله راهکارهای قدرتمندیست که علاوه بر توانائی فوق در زمینه های طبقه بندی، داده کاوی و تطابق ناحیه ای دو سیگنال نیز مورد توجه است. dtwبر پایه بهینه سازی فواصل نقاط دو سیگنال و با انبساط و انقباض محور زمان در هر نقطه قادر به یافتن نقاط متناظر است. در این مقاله با اصلاح قیود محلی حاکم بر dtwروشی برای ارزیابی میزان شباهت کلّی یا ناحیه ای دو سیگنال پیشنهاد می شود. الگوریتم مطرح شده در این مقاله علاوه بر افزایش دقت و قابلیت بالاتر در سنجش فاصله سیگنال ها و طبقه بندی با خطای کمتر، نسبت به تغییرات ساختاری و منبع تولید سیگنال زمانی نیز مقاوم تر از dtwمرسوم بوده و قابلیت تعمیم پذیری بیشتری از خود نشان می دهد. با استفاده از یک پایگاه دادگان ترکیبی متشکل از افراد ترک (از کشور ترکیه)، چینی و انگلیسی زبان و اعمال روش پیشنهادی مبتنی بر طبقه بندی کننده های فیشر، پنجره پارزن و ماشین بردار پشتیبان در مسئله تصدیق امضاء نشان داده می شود که ضمن کاهش 3/12% خطای طبقه بندی الگوها، در شرایط سطح آستانه عمومی خطای eerدر گروه جاعلان تصادفی و ماهر به ترتیب برابر 46/1% و 51/3% به دست آمده است.